Ξεχάσατε τον διπλό έλεγχο ασφαλείας σας

Περίληψη Μόλις τρία χρόνια πριν από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ο Βρετανός ιστορικός Phillip Knightly δημοσίευσε μια αντισυμβατική ιστορία της δυτικής κατασκοπείας με τίτλο The Second Oldest Profession. Ο τίτλος κατέτασσε έξυπνα τη βλακεία της κατασκοπείας, δίχως άλλο τα βρώμικα μυστικά της πορνείας (το παλαιότερο επάγγελμα) και προμήνυε μια από τις κεντρικές διατριβές του βιβλίου. Η μυστική ιστορία των κοινοτήτων πληροφοριών, υποστηρίζει ο Knightly, παραμένει ανείπωτη όχι επειδή αποτελείται από απόρρητο υλικό. Η ιστορία παραμένει ανείπωτη, υποστηρίζει, επειδή αποτελείται από μη εντυπωσιακές, υπερβολικές επιτυχίες που συνοδεύονται από αμέτρητες αποτυχημένες παραστάσεις και επειδή μια πλήρης κριτική αξιολόγηση αυτής της ιστορίας θα αντικρούσει την ίδια τη δικαιολόγηση της ύπαρξης κοινοτήτων πληροφοριών. Ενώ η αμφισβητήσιμη χρήση του πέπλου της εθνικής ασφάλειας είναι σίγουρα ένας εύλογος λόγος για τον οποίο αυτή η ιστορία καλύπτεται από τον κριτικό έλεγχο, η εργασία μου υποστηρίζει ότι όσο μη εντυπωσιακό και να είναι το ιστορικό της κοινότητας πληροφοριών, οι κοινότητες πληροφοριών δεν ευδοκιμούν λόγω της έξυπνης ικανότητας κρύβουν τα μειονεκτήματά τους, αλλά επειδή απευθύνονται σε μια πιο βασική πολιτιστική επιθυμία να πιστεύουν στην παράσταση, ιδιαίτερα την παράσταση που καλύπτεται από μυστήριο και ιδιαίτερα το μυστήριο που λειτουργεί ως υποκατάστατο της μνήμης. Οι ίδιοι δεν έχουν ανοσία σε αυτή την επιθυμία. Τα παραδείγματα από την ιστορία της κατασκοπείας που επεξηγούν αυτό το σημείο είναι πολλά, αλλά η εργασία μου προτείνει ότι υπάρχουν λίγα καλύτερα παραδείγματα από αυτό του "Special Operations Executive" της Μεγάλης Βρετανίας ή της SOE κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Ως επίκεντρο, με ενδιαφέρει συγκεκριμένα η συχνή σύλληψη πρακτόρων SOE από Γερμανούς στην Ολλανδία και τη Γαλλία, οι οποίοι στη συνέχεια ανάγκασαν τους συλληφθέντες πράκτορες SOE να μεταδώσουν ψευδείς αναφορές στο Λονδίνο που παρέσυραν τους Βρετανούς να στείλουν περισσότερους πράκτορες που, με τη σειρά τους, συναντήθηκαν. , συνελήφθη και επίσης εξαναγκάστηκε από τους Γερμανούς να μεταδώσουν ψευδείς αναφορές. Βασιζόμενος σε μια περίεργη διαμόρφωση θεωριών σχετικά με την απόδοση, την κρυπτογράφηση, το ραδιοφωνικό δράμα και τον ποιητικό λόγο, το δοκίμιό μου διερευνά πώς έπαιξαν οι πολυεπίπεδες παραστάσεις που απαιτούσαν αυτές οι ψευδείς μεταδόσεις με συμφωνημένα πρωτόκολλα για τη λήψη σημάτων. Εν ολίγοις, η εργασία μου διερευνά το ερώτημα γιατί οι αρχές στο Λονδίνο επέλεξαν επανειλημμένα – πράγματι, είχαν πολιτιστική προδιάθεση – να πιστέψουν τις ραδιοφωνικές παραστάσεις και να ξεχάσουν τα σημάδια που είχαν σχεδιαστεί για να σηματοδοτήσουν τη λήψη και την αποτυχία.

Αφήστε μήνυμα 

Λίστα μηνυμάτων