Τι είναι το Global Positioning System; Κατανόηση του GPS

Το Global Positioning System ή GPS είναι ένα παγκόσμιο δορυφορικό σύστημα πλοήγησης (GNSS) που παρέχει σύστημα εντοπισμού θέσης, πλοήγησης και χρονισμού (PNT). Αναπτύχθηκε από το Υπουργείο Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών (ΗΠΑ DoD) στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Υπάρχουν άλλα δορυφορικά συστήματα πλοήγησης όπως το GLONASS της Ρωσίας, το Galileo της Ευρώπης και το BeiDou της Κίνας, αλλά το Global Positioning System (GPS) των Ηνωμένων Πολιτειών και το Russian Global Navigation Satellite System (GLONASS) είναι τα μόνα πλήρως λειτουργικά δορυφορικά Σύστημα πλοήγησης με 32 δορυφορικούς αστερισμούς και 27 δορυφορικούς αστερισμούς αντίστοιχα. Πριν από την ανάπτυξη της τεχνολογίας GPS, η κύρια βοήθεια για την πλοήγηση (στη θάλασσα, τη γη ή το νερό) είναι οι χάρτες και η πυξίδα. Με την εισαγωγή του GPS, η πλοήγηση και η τοποθέτηση της θέσης έγιναν πολύ εύκολα με ακρίβεια θέσης δύο μέτρων ή λιγότερο. Ιστορικό περιγράμματος Επισκόπησης δομής GPSGS Τμήματα Χώρου Τμήματος Έλεγχος τμήματος Χρήστης Αρχή εργασίας του GPS Καθορισμός της θέσης των δορυφόρων Προσδιορισμός της απόστασης μεταξύ των δορυφόρων και του δέκτη GPS Δέκτης σε 2-D αεροπλάνο Θέση του δέκτη σε τρισδιάστατο χώρο Τύποι δεκτών GPS Εφαρμογές του παγκόσμιου συστήματος εντοπισμού θέσης (GPS) Ιστορικό του GPS Πριν από την ανάπτυξη GPS, συστήματα πλοήγησης επίγειας βάσης, όπως το LORAN (Long Range Navigation) από τις ΗΠΑ και Decca Navigator System από το Ηνωμένο Βασίλειο είναι οι κύριες τεχνολογίες πλοήγησης. Και οι δύο αυτές τεχνικές βασίζονται στα ραδιοκύματα και οι εμβέλειες περιορίστηκαν σε μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, τρεις κυβερνητικές οργανώσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, συγκεκριμένα η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA), το Υπουργείο Άμυνας (DoD) και το Τμήμα Μεταφορών (DoT) μαζί με αρκετούς άλλους οργανισμούς άρχισαν να αναπτύσσουν δορυφορικό σύστημα πλοήγησης με στόχο την παροχή υψηλής ακρίβειας, ανεξάρτητης λειτουργίας από τον καιρό και παγκόσμια κάλυψη. Αυτό το πρόγραμμα εξελίχθηκε στο Navigation Satellite Timing and Ranging Global Positioning System (NAVSTAR Global Positioning System). Αυτό το σύστημα αναπτύχθηκε για πρώτη φορά ως στρατιωτικό σύστημα για την κάλυψη των αναγκών του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι ΗΠΑ Ο στρατός χρησιμοποίησε το NAVSTAR για πλοήγηση καθώς και συστήματα στόχευσης οπλικών συστημάτων και συστήματα καθοδήγησης πυραύλων. Η πιθανότητα εχθρών να χρησιμοποιούν αυτό το σύστημα πλοήγησης εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο δεν δόθηκε πρόσβαση σε πολίτες. Ο πρώτος δορυφόρος NAVSTAR εκτοξεύτηκε το 1978 και μέχρι το 1994 ένας πλήρης αστερισμός 24 δορυφόρων τοποθετήθηκε στην τροχιά και έτσι λειτούργησε πλήρως. Το 1996, οι ΗΠΑ Η κυβέρνηση αναγνώρισε τη σημασία του GPS για τους πολίτες και δήλωσε σύστημα διπλής χρήσης, που επιτρέπει την πρόσβαση τόσο σε στρατιωτικούς όσο και σε πολίτες. Επισκόπηση δομής GPS λίγοι δορυφόροι που παρατηρούνται ταυτόχρονα. Οι θέσεις αυτών των δορυφόρων είναι ήδη γνωστές και συνεπώς μετρώντας την απόσταση μεταξύ τεσσάρων από αυτούς τους δορυφόρους και του δέκτη, οι τρεις συντεταγμένες της θέσης του δέκτη GPS, δηλ. γεωγραφικό πλάτος, γεωγραφικό μήκος και υψόμετρο μπορούν να καθοριστούν. Δεδομένου ότι η αλλαγή της θέσης του δέκτη μπορεί να προσδιοριστεί με μεγάλη ακρίβεια, μπορεί επίσης να προσδιοριστεί η ταχύτητα του δέκτη. Τμήματα GPS Η δομή αυτού του σύνθετου συστήματος καθολικής θέσης χωρίζεται σε τρία μεγάλα τμήματα: Το τμήμα διαστήματος, το τμήμα ελέγχου και ο χρήστης Τμήμα. Σε αυτό, το τμήμα ελέγχου και το διαστημικό τμήμα αναπτύσσονται, λειτουργούν και συντηρούνται από την Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Η παρακάτω εικόνα δείχνει τα τρία τμήματα του συστήματος GPS. Τμήμα χώρου Το διαστημικό τμήμα (SS) του GPS αποτελείται από έναν αστερισμό 24 δορυφόρων που περιστρέφονται γύρω από τη Γη σε περίπου κυκλικές τροχιές. Οι δορυφόροι τοποθετούνται σε έξι τροχιακά επίπεδα με κάθε τροχιακό επίπεδο να αποτελείται από τέσσερις δορυφόρους. Η κλίση των τροχιακών επιπέδων και η τοποθέτηση των δορυφόρων είναι διατεταγμένα με έναν συγκεκριμένο τρόπο, έτσι ώστε τουλάχιστον έξι δορυφόροι να είναι πάντα σε οπτική επαφή από οποιαδήποτε θέση στη Γη. Ερχόμενοι στη διάταξη του αστερισμού στο διάστημα, το GPS Οι δορυφόροι τοποθετούνται στη Μεσαία Γήινη Τροχιά (MEO) σε υψόμετρο περίπου 20,000 KM. Για να αυξηθεί ο πλεονασμός και να βελτιωθεί η ακρίβεια, ο συνολικός αριθμός δορυφόρων GPS στον αστερισμό αυξήθηκε σε 32, εκ των οποίων 31 δορυφόροι είναι λειτουργικοί. Τμήμα ελέγχου Το τμήμα ελέγχου (CS) του GPS αποτελείται από ένα δίκτυο παγκόσμιας παρακολούθησης και ελέγχου και σταθμούς παρακολούθησης. Το πρωταρχικό καθήκον του τμήματος ελέγχου είναι να παρακολουθεί τη θέση των δορυφόρων GPS και να τα διατηρεί σε σωστές τροχιές με εντολές ελιγμών. Επιπλέον, το σύστημα ελέγχου καθορίζει και διατηρεί την ακεραιότητα του συστήματος επί του σκάφους, τις ατμοσφαιρικές συνθήκες, τα δεδομένα από ατομικά ρολόγια και άλλες παραμέτρους. Το τμήμα ελέγχου GPS χωρίζεται και πάλι σε τέσσερα υποσυστήματα: έναν νέο κύριο σταθμό ελέγχου (NMCS), έναν εναλλακτικό κύριο σταθμό ελέγχου (AMCS), τέσσερις κεραίες εδάφους (GA) και ένα παγκόσμιο δίκτυο σταθμών παρακολούθησης (MS). Ο κεντρικός κόμβος ελέγχου για το GPS Satellite Constellation είναι ο Master Control Station (MSC). Βρίσκεται στην αεροπορική βάση Schriever, Κολοράντο και λειτουργεί 24 × 7. Οι κύριες αρμοδιότητες του Master Control Station είναι: Συντήρηση δορυφόρου, παρακολούθηση φορτίου, συγχρονισμός ατομικών ρολογιών, δορυφορικός ελιγμός, διαχείριση της απόδοσης σήματος GPS, μεταφόρτωση δεδομένων μηνυμάτων πλοήγησης, ανίχνευση Αποτυχίες σηματοδότησης GPS και ανταπόκριση σε αυτές τις αστοχίες. Υπάρχουν αρκετοί σταθμοί παρακολούθησης (MS), αλλά έξι από αυτούς είναι σημαντικοί. Βρίσκονται στη Χαβάη, το Κολοράντο Σπρινγκς, το Ανατολικό Νησί, το Ντιέγκο Γκαρσία, το Κουαγιαλέιν και το Ακρωτήριο Καναβεράλ. Αυτοί οι σταθμοί παρακολούθησης παρακολουθούν συνεχώς τη θέση των δορυφόρων και τα δεδομένα αποστέλλονται στον κύριο σταθμό ελέγχου για περαιτέρω ανάλυση. Για τη μετάδοση δεδομένων στους δορυφόρους, υπάρχουν τέσσερις κεραίες εδάφους (GA) που βρίσκονται ως νησί Αναλήψεων, Cape Canaveral, Diego Garcia και Kwajalein. Αυτές οι κεραίες χρησιμοποιούνται για τη σύνδεση δεδομένων με δορυφόρους και τα δεδομένα μπορεί να είναι κάτι σαν διόρθωση ρολογιού, εντολές τηλεμετρίας και μηνύματα πλοήγησης. Τμήμα χρήστη Το τμήμα χρηστών του συστήματος GPS αποτελείται από τελικό χρήστη της τεχνολογίας, όπως πολίτες και στρατιωτικούς για πλοήγηση, ακριβή ή τυπικά τοποθέτηση και χρονισμός. Γενικά, για να έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες GPS, ο χρήστης πρέπει να είναι εφοδιασμένος με δέκτες GPS όπως αυτόνομες μονάδες GPS, κινητά τηλέφωνα που διαθέτουν GPS και ειδικές κονσόλες GPS. Με αυτούς τους δέκτες GPS, οι πολίτες μπορούν να γνωρίζουν την τυπική θέση, ακριβή χρόνο και ταχύτητα ενώ ο στρατός τα χρησιμοποιεί για ακριβή τοποθέτηση, καθοδήγηση πυραύλων, πλοήγηση κ.λπ. Το Για αυτό, οι δέκτες GPS χρησιμοποιούν μια μαθηματική μέθοδο που ονομάζεται Trilateration, μια μέθοδος με την οποία η θέση ενός αντικειμένου μπορεί να προσδιοριστεί μετρώντας την απόσταση μεταξύ του αντικειμένου και λίγων άλλων αντικειμένων με ήδη γνωστές θέσεις. Έτσι, στην περίπτωση των Δέκτες GPS, με σειρά Για να μάθετε τη θέση του δέκτη, η μονάδα δέκτη πρέπει να γνωρίζει τα ακόλουθα δύο πράγματα: • Τοποθεσία των δορυφόρων στο χώρο και • Απόσταση μεταξύ των δορυφόρων και του δέκτη GPS Ορισμός της θέσης των δορυφόρων Για να καθορίσετε τη θέση του δορυφόροι, οι Δέκτες GPS κάνουν χρήση δύο τύπων δεδομένων που μεταδίδονται από τους Δορυφόρους GPS: τα Δεδομένα Αλμανάκ και τα Δεδομένα Εφέμερης. Οι Δορυφόροι GPS μεταδίδουν συνεχώς την κατά προσέγγιση θέση τους. Αυτά τα δεδομένα ονομάζονται δεδομένα Almanac, τα οποία ενημερώνονται περιοδικά καθώς ο δορυφόρος κινείται στην τροχιά. Αυτά τα δεδομένα λαμβάνονται από τον Δέκτη GPS και αποθηκεύονται στη μνήμη του. Με τη βοήθεια δεδομένων Almanac, ο δέκτης GPS μπορεί να είναι σε θέση να καθορίσει τις τροχιές των δορυφόρων και επίσης πού υποτίθεται ότι βρίσκονται οι δορυφόροι. Οι συνθήκες στο διάστημα δεν μπορούν να προβλεφθούν και υπάρχει τεράστια πιθανότητα οι δορυφόροι να αποκλίνουν από την πραγματική τους πορεία. Ο κύριος σταθμός ελέγχου (MCS) μαζί με τους αποκλειστικούς σταθμούς παρακολούθησης (MS) παρακολουθούν τη διαδρομή των δορυφόρων μαζί με άλλες πληροφορίες, όπως υψόμετρο, ταχύτητα, τροχιά και τοποθεσία. Εάν υπάρχει κάποιο σφάλμα σε οποιαδήποτε από τις παραμέτρους, τα διορθωμένα δεδομένα είναι αποστέλλονται στους δορυφόρους ώστε να παραμείνουν στην ακριβή θέση τους. Αυτά τα τροχιακά δεδομένα που αποστέλλονται από το MCS στον δορυφόρο ονομάζονται Ephemeris Data. Ο δορυφόρος, όταν λάβει αυτά τα δεδομένα, διορθώνει τη θέση του και στέλνει επίσης αυτά τα δεδομένα στον Δέκτη GPS. Με τη βοήθεια και των δύο δεδομένων, π.χ. Almanac και Ephemeris, ο δέκτης GPS μπορεί να είναι σε θέση να γνωρίζει την ακριβή θέση των δορυφόρων, συνεχώς. Καθορισμός απόστασης μεταξύ δορυφόρων και δέκτη GPS Για να μετρηθεί η απόσταση μεταξύ του δέκτη GPS και των δορυφόρων, ο χρόνος παίζει σημαντικό ρόλο. Ο τύπος για τον υπολογισμό της απόστασης του δορυφόρου από τον Δέκτη GPS δίνεται παρακάτω: Απόσταση = Ταχύτητα φωτός x Χρόνος διέλευσης του δορυφορικού σήματος Εδώ, ο χρόνος διέλευσης είναι ο χρόνος που λαμβάνεται από το δορυφορικό σήμα (Σήμα με τη μορφή ραδιοκυμάτων, αποστέλλεται από τον δορυφόρο στον δέκτη GPS) για να φτάσει στον δέκτη. Η ταχύτητα του φωτός είναι σταθερή τιμή και είναι ίση με C = 3 x 108 m/s. Για να υπολογίσουμε τον χρόνο, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε το σήμα που στέλνει ο Δορυφόρος. Το Κωδικοποιημένο Σήμα που μεταδίδεται από τον Δορυφόρο ονομάζεται udευδοτυχαίος Θόρυβος (PRN). Καθώς ο δορυφόρος δημιουργεί αυτόν τον κωδικό και αρχίζει να εκπέμπει, ο Δέκτης GPS αρχίζει επίσης να παράγει τον ίδιο κωδικό και προσπαθεί να τους συγχρονίσει. Ο Δέκτης GPS υπολογίζει στη συνέχεια το χρονικό διάστημα καθυστέρησης που πρέπει να υποστεί ο κωδικός που έχει δημιουργηθεί από τον Δέκτη πριν συγχρονιστεί με τον δορυφόρο που μεταδίδεται κωδικός. Μόλις γίνει γνωστή η θέση των δορυφόρων και η απόσταση τους από τον Δέκτη GPS, τότε η εύρεση της θέσης του Δέκτη GPS σε 2D Space ή 3D Space μπορεί να γίνει με την ακόλουθη μέθοδο. για να βρείτε τη θέση του αντικειμένου ή του Δέκτη GPS σε 2 - Διαστάσεις χώρου δηλ ένα αεροπλάνο XY, το μόνο που χρειάζεται να βρούμε είναι η απόσταση μεταξύ του δέκτη GPS και δύο από τους δορυφόρους. Έστω D1 και D2 η απόσταση του Δέκτη από τον Δορυφόρο 1 και τον Δορυφόρο 2 αντίστοιχα. Τώρα, με τους δορυφόρους στο κέντρο και μια ακτίνα D1 και D2, σχεδιάστε δύο κύκλους γύρω τους σε ένα αεροπλάνο XY. Η εικονογραφική αναπαράσταση αυτής της περίπτωσης εμφανίζεται στην ακόλουθη εικόνα. Από την παραπάνω εικόνα, είναι σαφές ότι ο Δέκτης GPS μπορεί να βρίσκεται σε οποιοδήποτε από τα δύο σημεία όπου τέμνονται οι δύο κύκλοι. Εάν εξαιρείται η περιοχή πάνω από τους δορυφόρους, μπορούμε να ακουμπήσουμε τη θέση του Δέκτη GPS στο σημείο τομής των κύκλων κάτω από τους δορυφόρους. Οι πληροφορίες απόστασης από δύο δορυφόρους είναι επαρκείς για να καθοριστεί η θέση του Δέκτη GPS στο ένα αεροσκάφος 2-D ή XY. Αλλά ο πραγματικός κόσμος είναι ένας τρισδιάστατος χώρος και πρέπει να καθορίσουμε τη θέση τριών διαστάσεων του δέκτη GPS, δηλ. γεωγραφικό πλάτος, μήκος και υψόμετρο. Θα δούμε μια βήμα προς βήμα διαδικασία για τον προσδιορισμό της θέσης 3 διαστάσεων του Δέκτη GPS. Θέση του Δέκτη στο 3D Space Ας υποθέσουμε ότι οι θέσεις των δορυφόρων σε σχέση με τον Δέκτη GPS είναι ήδη γνωστές. Εάν ο Δορυφόρος 1 βρίσκεται σε απόσταση D1 από τον Δέκτη, τότε είναι σαφές ότι η θέση του δέκτη μπορεί να είναι οπουδήποτε από την επιφάνεια της σφαίρας που σχηματίζεται με δορυφόρο 1 ως κέντρο και D1 ως ακτίνα του. Εάν η απόσταση ένας δεύτερος δορυφόρος (δορυφόρος 2) από τον δέκτη είναι D2, τότε η θέση του δέκτη μπορεί να περιοριστεί στον κύκλο που σχηματίζεται από τη διασταύρωση δύο σφαιρών με ακτίνες D1 και D2 με δορυφόρους 1 και 2 στα κέντρα αντίστοιχα. Από αυτήν την εικόνα , η θέση του Δέκτη GPS μπορεί να περιοριστεί σε ένα σημείο του κύκλου διασταύρωσης. Εάν προσθέσουμε έναν τρίτο δορυφόρο (Δορυφόρος 3) με απόσταση D3 από τον Δέκτη GPS στους υπάρχοντες δύο δορυφόρους, τότε η θέση του δέκτη περιορίζεται στη διασταύρωση των τριών σφαιρών, δηλ. κανένα από τα δύο σημεία. Σε καταστάσεις σε πραγματικό χρόνο, η αμφισημία του δέκτη GPS που βρίσκεται σε μία από τις δύο θέσεις δεν είναι βιώσιμη. Αυτό μπορεί να επιλυθεί με την εισαγωγή ενός τέταρτου δορυφόρου (Δορυφόρος 4) με απόσταση D4 από τον δέκτη. Ο τέταρτος δορυφόρος θα μπορεί να εντοπίσει τη θέση του Δέκτη GPS από τις δύο πιθανές τοποθεσίες που προσδιορίστηκαν νωρίτερα με μόνο τρεις δορυφόρους. Ως εκ τούτου, σε πραγματικό χρόνο, απαιτούνται τουλάχιστον 4 δορυφόροι για τον προσδιορισμό της ακριβούς θέσης του αντικειμένου. Πρακτικά, το σύστημα GPS λειτουργεί έτσι ώστε τουλάχιστον 6 δορυφόροι να είναι πάντα ορατοί σε ένα αντικείμενο (Δέκτης GPS) που βρίσκεται οπουδήποτε στη Γη. Δέκτες GPS Το GPS χρησιμοποιείται τόσο από πολίτες όσο και από στρατιωτικούς. Ως εκ τούτου, οι τύποι δέκτη GPS μπορούν να ταξινομηθούν σε Πολιτικούς Δέκτες GPS και Στρατιωτικούς Δέκτες GPS. Αλλά ο τυπικός τρόπος ταξινόμησης βασίζεται στον τύπο κώδικα που μπορεί να ανιχνεύσει ο δέκτης. Βασικά, υπάρχουν δύο τύποι κωδικών που μεταδίδει ένας δορυφόρος GPS: Coarse Acquisition Code (C/A Code) και P - Code. Οι μονάδες δέκτη GPS καταναλωτή μπορούν να ανιχνεύσουν μόνο κωδικό C/A. Αυτός ο κωδικός δεν είναι ακριβής και ως εκ τούτου το πολιτικό σύστημα εντοπισμού θέσης ονομάζεται Standard Positioning Service (SPS). Ο κωδικός P - από την άλλη πλευρά, χρησιμοποιείται από το Στρατιωτικό και είναι ένας κωδικός υψηλής ακρίβειας. Το σύστημα τοποθέτησης που χρησιμοποιείται από τον στρατό ονομάζεται Precise Positioning Service (PPS). Οι Δέκτες GPS μπορούν να ταξινομηθούν με βάση την ικανότητα αποκωδικοποίησης αυτών των σημάτων. Ένας άλλος τρόπος ταξινόμησης των εμπορικά διαθέσιμων δεκτών GPS βασίζεται στην ικανότητα λήψης σημάτων. Χρησιμοποιώντας αυτήν τη μέθοδο, οι δέκτες GPS μπορούν να χωριστούν σε: Ενιαίους - Δέκτες κωδικών συχνότητας Ενιαίους - Φορείς συχνότητας - Λειαντές δέκτες κώδικα Ενιαίους - Κωδικούς συχνότητας και δέκτες φορέα Διπλούς - Δέκτες συχνότητας Εφαρμογές συστήματος καθολικού εντοπισμού θέσης (GPS) Το GPS έχει γίνει ουσιαστικό μέρος της παγκόσμιας υποδομής, παρόμοια με το Διαδίκτυο. Το GPS ήταν το βασικό στοιχείο στην ανάπτυξη ενός ευρέος φάσματος εφαρμογών που εξαπλώνεται σε διαφορετικές πτυχές της σύγχρονης ζωής. Η αύξηση της κατασκευής μεγάλης κλίμακας και η μικρογραφία εξαρτημάτων μείωσε την τιμή των Δέκτες GPS. Μια μικρή λίστα εφαρμογών όπου το GPS παίζει σημαντικό ρόλο αναφέρεται παρακάτω. Η σύγχρονη γεωργία σημείωσε αύξηση στην παραγωγή με τη βοήθεια του GPS. Οι αγρότες χρησιμοποιούν την τεχνολογία GPS μαζί με τις σύγχρονες ηλεκτρονικές συσκευές για να λάβουν ακριβείς πληροφορίες σχετικά με την περιοχή του αγρού, τη μέση απόδοση, την κατανάλωση καυσίμου, την απόσταση που καλύπτει κ.λπ. Στον τομέα των αυτοκινήτων, τα αυτοματοποιημένα καθοδηγούμενα οχήματα χρησιμοποιούνται συχνότερα στις βιομηχανικές ή καταναλωτικές εφαρμογές. Το GPS επιτρέπει σε αυτά τα οχήματα στην πλοήγηση και την τοποθέτηση. Οι πολίτες χρησιμοποιούν δέκτες GPS για σκοπούς πλοήγησης. Ο δέκτης GPS μπορεί να είναι μια αποκλειστική μονάδα ή μια ενσωματωμένη μονάδα σε κινητά τηλέφωνα και ρολόγια χειρός. Είναι πολύ χρήσιμες για πεζοπορία, οδικά ταξίδια, οδήγηση κ. Τα πρόσθετα χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν ακριβή χρόνο και ταχύτητα του οχήματος. Οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης όπως η πυροσβεστική και το ασθενοφόρο επωφελούνται από την ακριβή τοποθέτηση της θέσης της καταστροφής μέσω GPS και μπορούν να ανταποκριθούν εγκαίρως. Ο στρατιωτικός χρησιμοποιεί δέκτες GPS υψηλής ακρίβειας για πλοήγηση, παρακολούθηση στόχων, πυραύλους συστήματα καθοδήγησης κ.λπ. Υπάρχουν πολλές άλλες εφαρμογές όπου χρησιμοποιείται GPS ή ένα τεράστιο πεδίο χρήσης στο μέλλον. Σχετικές αναρτήσεις: Ασύρματη επικοινωνία: Εισαγωγή, τύποι και εφαρμογές

Αφήστε μήνυμα 

Λίστα μηνυμάτων